Ga naar de inhoud

Zondag 7 November, een ETCC MTB Trio

Subtitel: Maickel is het er niet mee eens (maar besloot dat uit de App te houden). Hoezo dan? Nou, dat heeft met zijn frustratie van vorig jaar te maken. Maickel heeft geen Tacx en fietst in de winter doordeweeks minder en wil dus heel graag met de hele groep vlammen op zondag. MTB-en in de kou leek vorig jaar echter vaak niet gewild en afmeldingen waren schering en inslag. Soms met een goede reden en soms met een k..reden. Maickel was de stabiele factor. Deze keer hadden de Bogertjes een familiedingetje, heeft Kas geen MTB (kopen!), is Lisette aan het schaatsen, heeft Ed nog last van zijn pols, is Sjel geen vaste deelnemer, is Rob met de Bogertjes op pad en blijven dus Joop, Leo, Sebas, Maickel en ik over. Maar dat mocht niet zo zijn. Zie de volgende WhatsApp quotes:
Joop op zaterdag: 9uur Strandhuys;
Leo op zaterdag: 9.00 uur SH;
Joop later op zaterdag: 2 flessen wijn;
Joop op zondag: ik laat hem ff lopen vandaag. Ben niet helemaal fris en fruitig. Duh..
Daar was Maickel het niet dus mee eens. Ik moet hier wel even bij zeggen dat Maickel vorige week zelf heeft afgezegd met een begrijpelijke, vaker voorkomende maar zeker niet geldige reden. Niet zeuren dus!

Ok, met z’n vieren dan. Hoewel? Ik mis een “mogguh”/”goedemorgen”. Leo, een communicatievoorbeeld binnen de club, is stil, oorverdovend stil. Het zal toch niet! Hmm, dan moet ik met Sebas en Maickel door het bos. Hard werken dus! Maar Leo is onze CEO, rots in de branding. Die komt echt wel opdagen. Dus, vol goede moed naar het Strandhuys waar Maickel al ongeduldig staat te trappelen en Sebas gelijk met mij aankomt. Iemand iets van Leo gehoord? Nee, maar die komt echt wel. 5 minuten later…toch maar ff bellen. Sebas krijgt de voicemail. Nog even later wel contact en wat blijkt? Verslapen na een te gezellige zaterdagavond. We hebben nog aangedrongen om hem op te halen maar dat hoefde niet, wilde Leo niet, mocht van Leo niet. Leo ging zelf wel een rondje. Het vermoeden bestaat dat hij eigenlijk geen zin had in een wat uitdagendere rit terwijl dat toch echt de beste manier is om een kater weg te werken; dat is algemeen bekend, toch?

Met zijn drieën op pad dan maar. Sebas nam de kop en heeft het grootste deel van de rit deze plek vastgehouden. Maickel had twee weken niet gefietst en had dus wat inhoud ingeleverd. Geeft niks. Het ging hard genoeg. Eerst langs het vliegveld op zoek naar de Nootjesberg die we uiteindelijk, niet via de kortste route, hebben gevonden. Toen het standaard vervolg, de Tiesteberg die we zonder doodswens van wandelende mannen hebben genomen. Lekker! Hierna besloten we rode route te pakken. Sebas moest even stoppen om een ticket te kopen want dat was er nog niet van gekomen. Snelle smartphone vingers zorgden voor een kort oponthoud dus we gingen verder voordat we afgekoeld waren. Zouden we gecontroleerd worden? Is het druk? Nou nee, twee keer nee. Prima omstandigheden voor een snelle rit dus en dat is gelukt. Ondanks het even een afslag missen zijn er PRs gereden. Pfff. Mooi zo. Laten we de terugweg maar aanvangen. Sebas had het plan om van Calfven via de polder richting NPU te gaan en dan naar het Strandhuys… maar de polder was zwaar….. NPU lonkte en we hebben het niet gered om er voorbij te rijden. Het was goed! Een Kwaremont had niet de Coronaprijs van vorig jaar maar dat mocht de pret niet drukken. Maickel heeft zijn NPU gewoonte in stand houden met de soep van de dag. Hij had ook nog tijd om aan het maken van een foto te denken maar niet zo helder dat hij dat ook werkelijk heeft gedaan. Maar ja, hij heeft er tenminste nog aan gedacht. Sebas en ik dus niet. Gelukkig kon Sebas met zijn photoshop skills een natuurgetrouwe weergave van het dag concipiëren (zie uitgelichte afbeelding). Hierna lekker rustig (of niet?) terug naar huis. Ondanks de kleine groep een mooie rit, maar….volgende week weer met meer!

p.s. Joop, goed dat je negatief was!