Ga naar de inhoud

Zondag 6 mei ’18, BoZ-Antw-Bresk-Vliss-BoZ

De Toro’s gaan over 4 weken op fietsvakantie en daar moet nog wel even wat extra voor getraind worden door een aantal deelnemers. De haast begint voelbaar te worden en het ene na het andere initiatief om zowel afstands- als hoogtemeters te maken wordt in de groepsapp gezet. Zo is het plan om de Waalse Pijl te gaan fietsen op zaterdag 12 mei aangepast omdat niet iedereen dan meekan. 10 mei gaan we daarom de klimclassic doen maar de Pijl blijft gewoon op de kalender. Extra (hoogte) kilometers dus. Alsof dat nog niet genoeg is heeft Joop het plan opgevat om daarvoor nog een echt lange ronde te fietsen, 185 km maar liefst. Voor deze training hebben uiteraard Joop, maar ook Leo, Maickel, Edwin, Kevin en Boudewijn (ik dus) zich gemeld. Tom zou ook meegaan maar het schijnt dat een paar avonden feestvieren een zodanig negatief effect op hooikoortsklachten heeft dat hij zich helaas moest afmelden.

Een uur eerder dan gebruikelijk, 0800 uur dus, vertrokken we van het strandhuys met prachtig wolkenloos weer richting Antwerpen. Joop had in Strava de route gemaakt zoner zich druk te maken om teveel details dus was het een beetje afwachten langs welke wegen we gestuurd werden. Hij en ik hadden allebei de route in de fietsnavigatie gezet maar dat kon niet voorkomen dat we in Woensdrecht meteen al fout reden. Afijn, het idee van de groep was dat dit nog wel vaker voor zou gaan komen zodat we de 200 km wel zouden gaan aantikken. We zien wel. Via Kappelen kwamen we in Antwerpen. Hier ging het eigenlijk best goed maar af en toe zoeken moest natuurlijk wel en ook waren er stoplichten, haakse bochten, slechte paden en alles wat het gemiddelde onderuit haalt. Nu hadden we toch al afgesproken dat het vandaag om de afstand ging en niet om de snelheid. Goed plan! Richting het westen hadden we meestal de wind in de rug en ook al was het maar 2 Beaufort, het helpt wel zodat we op de rechte stukken zonder hindernissen veel boven de 34 km/u hebben gereden.

Om een uurtje of half 1 waren we na ongeveer 120 km bij de veerpont in Breskens. De volgende boot vertrok om 18 over 1 dus konden we nog wel even wat eten. Bewust als we zijn hebben we dit verantwoord gedaan. Cola met afbreekbare rietjes. Bruine Ciabatta’s gezond en voor een aantal een Tosti. Aan de commentaren te horen heeft de Strandhuys Tosti de voorkeur en dat was vooral vanwege het gebrek aan vette entourage bij het brood. Uitgerust, gevoed en gelaafd konden we de boot op en even in

de zon van de overtocht genieten. Volgens mij had iedereen een vakantiegevoel.

Eenmaal aan de overkant, in Vlissingen begonnen de Toro’s aan het tweede deel. De wind was nog steeds niet sterk maar was nu wel vooral tegen. Dit bekende een lint Toro’s in plaats van de brede groep van de deel 1 van de dag. Het was ook wel te merken dat de energie een beetje begon af te nemen. Het tempo moest af en toe wat omlaag en het werd allengs stiller. Ikzelf had ook steeds meer zin in het eind, vooral vanwege het vooruitzicht op bier op het terras van het Strandhuys. Maar zover was het nog niet. Deel 2 was ook nog ongeveer 70 kilometer. Van Vlissingen naar Middelburg en daarvandaan naar Goes en door naar het van de rondjes Hansweert bekende kanaal door Zuid-Beveland. Op de automaat werd meteen een bekende terugweg ingeslagen maar na enig overleg besloten we toch om de door Joop zo minutieus uitgezette route te volgen. Deze liep via Kruiningen naar Krabbendijke via het viaduct bij de Oesterdam achter Mattemburgh langs naar het Strandhuys.

4 uur in de middag. Yes. Gered. Een aantal van ons, waaronder uiteraard medical man Leo was slim genoeg geweest om tijdens de rust de waterflessen bij te vullen. De minder slimmen, waaronder ik, hadden dit niet gedaan. Hoogste prio dus om eerst een liter water naar binnen te werken. Verder had iedereen eerst een colaatje nodig voordat er een biertje (Tripel of Kwaremont) in kon. Dat zegt best wel iets over de zwaarte van de tocht, zeker met het warme, zonnige weer. We hadden gelukkig een plekje in de schaduw en daar kwam iedereen langzaam maar zeker weer bij. Tijds voor een tweede biertje. Ed wilde weg, naar de kinderen maar we konden hem overhalen toch te blijven. Dat Floor langskwam hielp denk ik want we zagen laten in de Whats App groep dat hij was blijven eten bij het Strandhuys en helemaal niet meer naar huis wilde (waar een paar Kwaremonts al niet goed voor zijn). Isabelle, Michelle en Witte herder Caesar kwamen ook nog even supporteren en als laatste fan mochten we Joyce nog even begroeten. Inmiddels hadden we de derde Tripel/Kwaremont ook al weggewerkt en omdat je op een oneven aantal benen niet kan lopen of fietsen was het zeer wenselijk er nog 1 te nemen. Even na zessen was deze ook op en na op een nette manier bij Carlijn de rekening betaald te hebben gingen we even na zessen (behalve @ dan) naar huis. De meesten om te eten en thuis gezellig te doen, een ander om de trampoline in de tuin te testen.

Het was een prachtig rit waarbij iedereen lekker mee kon met een supergezellige afsluiting. Prima voorbereiding op de vakantie dus. Donderdag Limburg!!

Oh, nog even een nabrander. Er is wat onenigheid over gereden afstand. Door de lusjes extra hebben we bijna 200 km gereden en een enkeling zelfs meer. Hierbij zijn echter wel de kilometers op de boot meegeteld. Ik denk zelf dat de trainingswaarde hiervan vrij klein is  🙂