Zo, dat hebben we ook weer achter de rug. Foto’s van El Toro’s waren de afgelopen tijd vooral foto’s van Toro’s in gordijnen met hoedjes en met veel bier. Maar fietsfoto’s….heel miniem. De oplettende lezer heeft gezien dat, misschien wel voor de eerste keer, er geen verslag van een zondag op de site te zien was. Hoe komt dat? Nou, eigenlijk komt dat omdat er niet echt door de club gereden werd. Heel de club niet? Nou eentje dan, maar die komt van boven de rivieren en deed niet mee in het feestgedruis. Vorige week heb ik een lekker rondje van 53 km alleen gereden en daar maar geen verslag van geplaatst. Ik hoorde vandaag toevallig dat Maickel ook nog heeft gereden vorige week. Niet zomaar een stukje maar wel 60 km. Niet gepland maar gewoon verdwaald. Afijn….vandaag is iedereen weer van de partij dus. Helaas, slechts drie ‘die hards’. Een fitte, sterke Maickel, een ziekige, misselijke Leo en een wat slappe Boudewijn na een verkouden weekje.
Gedrieën op pad. De standaard startroute bracht al snel de verschillen aan het licht. Na boerderij Hildernisse en het spoor, bij het oversteken van de verharde weg, zei Leo: “rechtdoor”. Dit in plaats van links en dan het zware blubberpad opzoeken. Maickel negeerde Leo en ging voor de mannenroute. Na even getwijfeld te hebben besloot ik solidair met Leo te zijn en op z’n gemakkie naar het tunneltje bij Zuidgeest te fietsen. Daarna bracht de ritkapitein Maickel ons in een redelijk ontspannen tempo naar het vliegbasishek en daarna naar de Nootjesberg. Paar leuke klimmetjes en weer verder. Leo begon steeds meer last van zijn gestel te krijgen en vond het na een kilometer of 20, ergens in een bos ten zuiden van Huijbergen, welletjes en we splitsten op. Leo terug naar Corine en ik met Maickel verder. Ik zei nog: “het hoeft van mij niet veel harder hoor”, en dat was dan ook het plan. Maickel hield zich daar goed aan maar toch lag het tempo wel een stukkie hoger, soms ook door mij veroorzaakt. Maickel had een redelijk relaxte dag maar ik was het uiteindelijk goed zat. Slappere spieren dan normaal en een verzuringsgrens die dichterbij lag dan ik leuk vind. We zijn niet echt verdwaald maar we zijn toch wel op plekkies geweest waar we niet voor gekozen hadden. Gelukkig vooral heel mooie routes, zware routes, snelle routes enzovoort. Voor ieder wat wils. Maickel, bedankt voor een mooie rit.
N
a 50 km waren we bij ons vertrouwde Strandhuys waar Sjel met zijn maten van de Markies aan de koffie zat. Effe ouwehoeren en toen met Maickel aan de Dubbels. Eerste rondje bijna op en wat zien we?! Zieke Joop op de racefiets, klaar met een rondje Oesterdam. Mooi, gezellig. Kan hij mooi aansluiten voor het tweede rondje. Hallo jongedame, twee Dubbels en voor Joop een Tripel! Nee, nee zegt Joop. Doe mij maar een warme chocomel met slagroom. Huh, wat is dat nou. Het Strandhuysmeisje dat Joop blijkbaar goed kent, moest er hartelijk om lachen. Een Tripel dan maar? Nee echt, warme chocolademelk met slagroom. Ok, misschien wel verstandig om weer helemaal te herstellen. Volgende week lijkt het weer nog niet echt prettig (ik weet dat deze verwachting nog vrij onzeker is) dus nog een keer MTB lijkt logisch. Ik hoop met een groter cluppie.
