Zaterdagavond…21:30. We staan aan de vooravond van een nieuw mountainbikeritje…en als je niet twee maal op rij wilt schrijven, dan moet je voor de volgende rit het verslag geschreven hebben. Vandaar op de valreep nog een verslag van het mooie ritje afgelopen zondag met Bou, Maickel, Sebas en Kevin!
Een paar afwezigen zoals jullie kunnen lezen. Leo deed een tourtocht in België, Rob geniet van Nieuw-Zeeland, Lisette reed zelf een rondje, Sjel moest bijkomen van een geweldige bbq-workshop, Edje was denk ik aan de klus en Kas heeft nog geen mtb. Is er wel naar op zoek heb ik van horen zeggen. Nu hoor ik jullie denken…Joop dan? Joop was de week ervoor flink naar de grond gegaan en heeft daar toch wel flinke last van. De fysio is momenteel zijn goede vriend en hopelijk klimt hij snel weer op zijn stalen ros!
Zonder Leo aan de start bij Het Strandhuys. Wie neemt dan de leiding? Sebas werd tot ritkapitein gebombardeerd en hij had wel oren naar de groene route op de Kalmthoutse Heide. Daar kan je op veel manieren komen, dus snel richting de Kraaijenberg om met onze rubbers door de blubber te gaan!
Het was een heerlijke zondagochtend. Droog, beetje fris maar ook vooral genieten. Er was een mooie soort mist op sommige plekken en zeker toen we De Kraaijenberg opreden was het genieten. In een lekker tempootje en groupe naar boven, lekker hoor. Mike moest bovenaan wel eventjes wat zaken op orde brengen, maar we konden al snel verder.
Ik lootste ons viertal door wat leuke stukjes bos bij Mathemburg en via het pas beschilderde tunneltje reden we in de richting van Hoogerheide. Sebas schoot eerst het Efteling bos in, alwaar we een lusje reden. Toen door naar het bos bij de vliegbasis waar we verschillende heuvels trotseerden. De een was te doen, de andere niet!
Na het uitdagende parcours gingen we in de richting van Woensdrecht om vervolgens een verboden paadje te pakken. Daarna pakten we wederom wat leuke lusjes in het bos bij de kuil en kwamen vervolgens door een zeer smal steegje op de weg naar Calfven te rijden. Het was maar goed dat enkele stuurtjes ingekort waren en dat ikzelf bijvoorbeeld mijn chopper stuurtje van de Cannondale niet meer heb!
We reden richting een stukje blauwe route en daar gingen we mooi in een sliert doorheen. Lekker tempo en goed genieten met z’n viertjes zo! Op een geven moment gingen we van blauw af en trokken we Ossendrecht in. De missie was namelijk om naar de groene route te fietsen bij Kalmthout, en die was in het vizier.
Door het dorpshart van Ossendrecht reden we over wat gravelstroken langs de Leeuw van Vlaanderen naar de groene route. Deze taverne ziet er altijd kei gezellig uit en volgens mij gaat Mike binnenkort met Lon dineren daar! Eenmaal op de groene route nam onze kleine generaal Sebas de leiding. Strak in het wiel Mike en Bou en ik daarachter.
Bij mezelf zat toch nog een beetje angst in de bochten en dalingen, maar we konden mooi in een sliertje van vier rijden. Lekker constant tempo en het blijft toch ook een leuke route, die groene. Nadat we hem hadden voltooid even plassen en wat drinken, om vervolgens richting Bergen op Zoom te rijden.
Hier nam ik (Kevin) het ritkapiteinschap een beetje over want ik wist nog wel wat leuke paadjes door Huijbergen vanuit het gravelen. Zo reden we nog door wat stukjes bos en over wat leuke paadjes richting de Nootjesberg en toen bleek bij Sebas de tank wel wat leeg te raken. We reden langs het hek van de vliegbasis naar de Huijbergsebaan om die vervolgens in een sliert af te rijden naar de Heimolen.
Bij het sprintje op het viaduct slingerde Sebas de boel eventjes aan, waarna we onszelf op een zeer lichte cadans nog even helemaal het ongans trapten. Vervolgens in een gestaag tempo naar ons thuishonk het Strandhuys, waar een mooi tafeltje klaar stond bij de verwarming. Een lekker voldaan ritje kan ik zeggen, want er werd best doorgetrapt op sommige momenten.
We namen als eerste rondje een lekker bokbiertje van Texel en vervolgens nog wat andere lekkere versnaperingen. Bou zijn verloren bidon werd helaas niet meer gevonden…maar Marc gaat iets bedenken om het goed te maken. We proostten op de rit en op de laatste voorlopige pensioendag van Bou. Hij is deze week namelijk weer voor de klas gaan staan en is daarmee met amper een jaar pensioen weer een werkende Toro.
Na drie biertjes was het goed geweest en keerden we voldaan huiswaarts. Hier zal ongetwijfeld genoten zijn van een sensationele Max Verstappen. Morgenochtend om 09.00 gaan we weer van start. Volgens mijn huiswerk met Bou, Mike, Leo en Kevin! Tot morgen Toro’s, we maken er weer een leuk ritje van!
