Ga naar de inhoud

Zondag 29 september 2019, lekker windje.

Volgens mij (en ik zou het moeten kunnen weten) is de zomer voorbij. Ik heb het nu even over het weer en niet over de meteorologische zomer; die is al een poosje voorbij, afgelopen 1 september, of over de astronomische zomer die pas afgelopen maandag om 09:50 uur, toen de zon niet meer noordelijker kwam dan de evenaar, voorbij was. Nee, het weer! Toen ik vanmorgen om kwart voor acht de hond ging uitlaten werd ik nat. Toen ik op de neerslagradar keek zag ik neerslag in de aanvoerrichting. De temperatuur is nog wel redelijk maar de temperatuur zal waarschijnlijk de 20 graden Celcius niet meer gaan halen en je moet wel al gaan nadenken wat je voor fietskleding gaat dragen. Blijkbaar hadden meer mensen niet zo’n fijn gevoel met het weer want Leo wist al te melden dat hij wel zou gaan mountainbiken als het droog was. Ja, uuh, dat kan dus niet. Het MTB seizoen is nog niet begonnen dus in je uppie op de MTB op zondag is geen optie. Lisette bracht uitkomst door voor te stellen een kwartiertje later te gaan. Joop ondersteunde dat idee door te forecasten dat het dan droog zou zijn en blijven op een klein buitje om 10:00 uur na. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat Edwin, die overigens erg goed bezig is en zich nu al voorbereidt op de komende fietsvakantie, om half elf al bezoek kreeg, ging hij niet mee. Ook de Bogertjes hadden andere plannen dus de ETCC bestond uit Joop, Leo, Maickel, Lisette en ik (in het begin nog maar half aanwezig maar dat werd snel beter).

Het was inmiddels (bijna) droog en vol goede moed vertrokken we om ongeveer kwart over negen in zuidelijke richting. Niet zo hard als we gewend zijn want er stond een windkracht 4 tot 5 uit het zuiden. Leo wist zoals gewoonlijk wel een rondje waarbij we in het begin vooral wind tegen hadden wat zou moeten inhouden dat we het laatste stuk vooral wind mee hebben. Goed plan. Hij bracht ons via Korteven en Woensdrecht naar de Brug bij Bath. Nu eens niet via Calfven maar langs de snelweg (oud Hinkelenoorddijk en Schenkeldijk (heb ik opgezocht 🙂 ). Dat was inderdaad een pittig tegen de wind in stukje en ik kon alle restanten van de special beers night before snel van me afschudden zodat ik mijn portie kopwerk kon doen. Het bleek dat niet iedereen even blij met de wind is maar ach….goeie training zullen we maar zeggen. We still leave no one behind, ook al betekent dat soms even wachten. Vanaf bij Ossendrecht tot bij Kruiningen hadden we theoretisch zijwind maar met kracht 4 á 5 voelt dat toch anders, een stuk zwaarder. Vanaf Kruiningen naar het noorden (wow, dat gaat lekker makkelijk) en dan richting Kreekrak. Hier hadden we de wind toch wat meer in de rug dan op de heenweg dus we konden iets harder. Dat moet natuurlijk ook want anders wordt het te gemakkelijk, nietwaar? Via de Kreekkrak naar het noorden betekent windje straf in de rug. Nou blijkt de wind ook nog ergens goed voor want ondanks grote hekel aan de wind kunnen we hier (weer) een QOM noteren. Proficiat! Het laatste stukje naar het Strandhuys was weer naar het zuiden maar dat geeft niet want de beloning lonkt. Joop had zichzelf de laatste 10 kilometer al gemotiveerd met een extraatje naast het bier.

Frank stond ons al op te wachten met zijn Komo pakjes maar we wisten hem ervan te overtuigen dat dat een beetje overdreven was dus we ging, een beetje nat, zonder bescherming, op zijn (niet meer helemaal) nieuwe stoelen zitten. Kwaremont en Tripel als gewoonlijk maar voor Lisette een hersteldrankje (Cola no zero) om mee te beginnen. Zo te zien was het toch wel pittig. Maickel zag er net zo leeg uit maar besloot zijn bestelgewoonte niet aan te passen. Joop loste de belofte aan zichzelf in met een groot bord friet/stoof begeleid door een kroket. Everybody happy en de vermoeidheid nam af, het promilage steeg en het gesprek kwam los. Waar heb je het dan over? De rit? Nou, even dan. Maar vooral over de komende weken (en ook nog iets wat vorige week toen ik er niet bij was door Kevin werd opgebracht. Rian werd nog gevraagd om er iets van te vinden maar dat lukte niet echt). Het einde van het wegseizoen is aanstaande; volgende week zit ik in Limburg en gaan Joop en Leo het MTB seizoen inluiden tijdens de kustmarathon. Die is op zaterdag dus kan er zondag nog best op de weg gefietst worden. Daarna ook nog wel, afhankelijk van het weer maar dan zonder Lisette want die gaat schaatsen tot in maart. Edwin ook maar hij wil om de week mee op de MTB. Goed idee @. Afijn, de komende weken zijn qua deelname en fietssoort dus wat rommelig maar we zien elkaar ongeveer allemaal op 18 maart bij Barts Supersum optreden, te beginnen bij Lisette thuis (restjes eten!?). Leuk!

Tot supersum!