Iedereen die op zondag ochtend zijn wekker zet om te gaan sporten heeft er weleens last van, de hele gezellige avond ervoor zingt nog in je hoofd. Het valt daarom ook niet mee om na een gezellige avond jezelf uit bed te trekken en je sportkleding aan te doen. De verleiding van afmelden zal bij de meeste al weleens in het hoofd hebben gespeeld. Lekker jezelf omkeren in je bed, hopend dat de hoofdpijn langzaam weg zal trekken. Op dat moment lijkt dat altijd een goed idee, zo lag ik dan ook in bed te twijfelen wat ik zou doen. Totdat ik mezelf bedacht, als je blijf liggen, heb je over een uur spijt van je laffen actie en je gaat jezelf er nooit beter van voelen. Daarnaast, hoe kun je dit ooit verkopen aan je kamaraden, doel bewust je makkers in de kou laten staan.
Gelukkig stond de wekker ruim optijd zodat ik op het gemakje om kon kleden en ontbijten. Ondertussen kwamen de eerste berichten al binnen in de ETCC groepsapp, iedereen elkaar een goedemorgen toegewenst en 1 vervelend bericht: Joop voelt zich ziek en meld zichzelf af voor de rit. Goed gezind werd Joop nadrukkelijk beterschap gewenst, hij zal wel teveel geklust hebben afgelopen week, of toch vorige week zichzelf iets te koud aangekleed tijdens de rit, wie zal het zeggen? Na het ontbijt de bidons goed gevuld voor de nadorst, banaantje en een koekje in de achterzak voor de kater hongerklop en op naar het strandhuys.
Om de beurt kwamen de leden aangefietst, er werd flink gepraat al wachtend op de rest. Maar het rustig bijkletsen werd verstoord toen Maickel aankwam fietsen en zich bij de groep voegde. Maickel sprak zijn verbazing uit over ons kudden gedrag met Joop beterschap wensen, Joop en Maickel waren elkaar nog tegen gekomen in de laten uurtjes. Waarbij Maickel, Joop zijn woorden citeerde “Morge ochtend wel fietsen hé Maik!”. Was Joop nu overklust, had hij een griepje opgelopen of was het een ordinaire kater die hem in zijn bed hield?
Enfin, buiten Maickel, waren Boudewijn, Leo, Sebas, Kevin en ik(Kas) klaar voor de toro rit. Leo nam de rol van weg kapitein opzich en bepaalde dat we gingen zigzaggen met Leo. Met zijn 6en onderleiding van Leo hebben wij Bergen op Zoom verlaten vanuit het zuiden en deden wij Huijbergen aan, waarna we België inreden. Leo was uit op avontuur en koos een paar keer op de bonnefooi links of recht af te slaan, wat resulteerde in verrassend mooie wegen. Op het randje langs de kalmthoutse heide, met een lus door een uitloper van de Rucphense bossen en ten zuiden van Roosendaal parallel aan de Watermolenbeek gereden, wat prachtige stukjes bleken te zijn. Na een lus te hebben gemaakt om Wouw en Heerle heen was het weer genieten in de bossen bij Fort de Roovere. Waarna het toch echt wel tijd was om te rit af te sluiten.
Wil van deze gelegenheid gebruik maken om Leo te bedanken voor de mooie route die wij gereden hebben. Had deze route echt niet willen missen terwijl ik met een kater in mijn bed was blijven stinken. De groepsfoto na de rit is vergeten, maar we hebben nog wel deze prachtige foto van Maickel die het er niet mee eens is!
XX Kas
