Waaierrijden met de Torro’s!
Zondagmorgen 09:00 is voor velen een tijdstip waarop nog een keer wordt omgedraaid in bed, maar niet voor de fietsfanatiekelingen van de Torro’s! Het beloofde een prima voorjaarsweertje te worden, waardoor de verwachtingen hoog waren qua opkomst.
Toen ik aan kwam fietsen, iets over 9, zag ik een groot blauw lint vertrekken. Ik fietste erachteraan en stopte bij het Strandhuys waar één renner klaarstond, namelijk Joop. Joop zag er niet al te fris uit. Ik vroeg hoe het met hem ging, maar het was niet best naar eigen zeggen. Hij heeft namelijk samen met Bart een feestje gehad in Krijnen en Peet (van Krijnen) heeft Joop geen kans gegeven met een leeg glas te staan. Later ging Joop over op spa rood, maar ook dat ging in een rap tempo. Het mocht niet baten, de kater was aanwezig.
Na dit vermakelijke gesprek kwamen Leo, Kevin en Maickel aangereden. Die zagen er wel wat frisser uit. We konden vertrekken, want Bou die lag volgens mij lekker F1 te kijken, Ed moest vast en zeker klussen, Constant had weer wat onder de leden en Bart die had wat last van kortademigheid. Voor vertrek werd nog medegedeeld dat we om half 11 oud lid Rob ‘El Torro’ Halter oppikken, die na 6 weken vakantie wel toe was aan wat lichaamsbeweging.
Goed, het gezelschap was compleet en we gingen op pad. Ed en Bart waren eigenlijk de ritkapitein, maar bij afwezigheid nam Leo het graag over. We reden via de Bergse haven richting Halsteren, Kladde en Steenbergen. Het voelde als een verademing, de goed geasfalteerde wegen van de Brabantse Wal na een dag eerder nog over de belachelijke kasseien rondom Roubaix te hebben gedokkerd. De benen voelden wel wat zwaar, maar na een aantal kilometer warmdraaien durfde ik het weer aan om op kop te verschijnen en netjes de kopbeurten te doen. Op weg naar Steenbergen hadden we de wind nog vol op kop, waardoor we nog netjes twee aan twee reden. Maar na Steenbergen en vooral richting de Welberg, kwam de waaiervorming! Als volleerde profs zoefden we met z’n vijven over de Brabantse wegen op naar El Toro. Keurig iets voor half 11 kwamen we aan in de van Swietenlaan, voor deel 2 van de rit. We trokken via de Huijbergsebaan richting Huijbergen, Ossendrecht, om via de polders bij Non Plus Ultra ui te komen. Vervolgens reden we via de Vossenberg naar het Strandhuys. Toch een nette 80 kilometer op de teller! Opvallend was het vele getetter tijdens het laatste deel van de rit. Ondanks 6 weken vakantie had Rob toch voldoende over om in het honderduit te kletsen. Volgende keer tandje erbij dus. Wat mij overigens ook opviel, is de uitstekende vorm van Opa Leo. Het leek wel alsof hij de wind niet voelde!
Aangekomen bij het Strandhuys zat TC de Markies al lekker aan de koffie. We hebben een mooi plekje aan het raam weten te bemachtigen om vervolgens om vervolgens in rap tempo onze bestelling te kunnen doorgeven. Rob gaf nog even mee dat ie ruim een maand geleden jarig is geweest, dus als we voor hem zouden zingen we wel een rondje van hem krijgen. Dat hoorden de dames aan het tafeltje naast ons en zetten zonder enige gêne ‘Lang zal ‘ie leven’ in. Feest alom op de zondagmorgen. Al snel kwamen de Kwaremontjes en tosti’s tevoorschijn, en kreeg Rob ook nog een schitterende vuurfontein erbij ter ere van zijn verjaardag. Het kon allemaal niet op.
Na deze blijde gebeurtenissen werd de rit geëvalueerd, nagepraat over alles wat er de afgelopen dagen is gebeurd, Joop deelde nog even mee dat ‘ie afgelopen vrijdag sinds tijden weer eens porno heeft gekeken en onze bebaarde vriend Sjel schoof ook nog even aan. Kortom, lekker ritje. 80 kilometers gemaakt met goed gezelschap, een betere start van de zondaghad ik mijzelf niet kunnen wensen.
Tot snel!
Tom
