Aangekomen in Steenbergen keek ik naar de tijd die we hadden gereden,
125 km binnen 4 uur. Trots op de El Toro groep.
Zo hard had ik nog niet gereden , zeker niet met toch wel veel wind en regen. Gelukkig hadden we op het laatst nog een zonnetje. Dit gemiddelde kwam tot stand door de volgende toppers: Boudewijn, Joop, Maickel , Leo, Constant en Fons, plus nog 2 collega’s van Joop. Het was de 5de keer dat deze tocht werd georganiseerd en iedereen had er wel zin in, wat heet, de start was : “fasten your seatbelts”, WE GAAN ALS DE WIND. Joop en Boudewijn hadden blijkbaar goede benen en zetten gelijk een snelheid weg , wel wind mee, maar toch. Na de Haringvliet werd het moeilijker. Waar Zeeland wel beroemd om is: wind op kop en bovendien ook nog eens regen . Iedereen probeerde wel uit de wind te gaan zitten door in een soort waaier te gaan rijden maar de snelheid bleef er goed in door een paar ijzersterke rijders.
Na een stop in Oude Tonge , voor een stempel en wat belangrijker een koek en wat drinken, vervolgde we de weg. En ja hoor, een verkeerde afslag maar dan ook gelijk met 30 man de verkeerde. Het eiland is prima om te fietsen. Het heeft prachtige vergezichten zodra je dicht bij de Philipsdam komt, maar dat terzijde. Ook dat is genieten.
Aangekomen bij de Philipsdam kon je het al aanvoelen: de snelheid ging omhoog . Stoempen, snotteren en vooral doorgaan . De wind was ons gunstig gezind en zodra we boven waren ging er nog een tandje bij .De groep bleef goed bij elkaar tot aan het eiland Tholen waar de wind weer tegen was. Hier ging ik wel mijn benen voelen maar gelukkig zijn er brede ruggen. Bedankt daarvoor!
Na een 2de stop en een stempel natuurlijk, vervolgde we onze weg naar de toch wel bevreesde Oesterdam.
Daar aangekomen bleek dat we het eerste stuk wind mee hadden. Na de bocht bleef de snelheid er goed in. Ik verloor alleen het laatste wiel, maar kon bij het viaduct gelukkig weer aanpikken. Verbazingwekkend geen lekke banden, ondanks de schelpjes die hier en daar lagen. De kasseienstrook sloeg iedereen over en bij de scherpe bocht voor de Bossestraat toch lek bij Joop.
Na de 3de stop en een krabbel van een van de kinderen, vervolgde we ons laatste deel naar Steenbergen
Bij de finish aangekomen met een moe maar voldaan gevoel.
Van mij mag er voortaan wel iets rustiger gestart worden. Van Koos kregen we nog een bidon , een bel en een portie pasta . Als toetje het traditionele biertje met muziek van de plaatselijk Hazes . Onze dag kon niet meer kapot.
Bedankt toppers voor de gezellige dag,
Fons
KMC2015 = 
