Net als vorige week waren de weersverwachtingen niet echt zomers. We hebben al wel een paar mooie weken gehad, al een paar keer na afloop van de rit buiten op het terras in de zon kunnen zitten dus je verwacht dan ook dat het zomer is/wordt en dat de zon de standaard is. Nou, jammer dan, nog even wachten, het is bij aanvang van de rit 6°C en er zitten buitjes in de noordelijke aanvoerrichting. Maar.. volgens weerman Joop is het na 10 uur definitief droog. Ik twijfel daar aan maar ik denk dat we vooral een paar lichte, kleine buitjes kunnen gaan meemaken. Niet zo erg dus.
Vaste krachten Maickel (weerstandprobleempje) en Kevin (vakantietje) zijn er niet bij en ook Edwin en Bart slaan nog een weekje over zodat Leo, Joop, Lisette en ik om 9 uur vanuit het Strandhuys vertrekken. Leo is maar weer eens ritkapitein en leidt ons naar Willemstad. Niet in een rechte lijn natuurlijk. Het begint al met een verrassingsrondje Mattemburgh, dan via Heimolen richting Roosendaal. Auw, wat is dat? Joop zijn laatste buitje? Mijn lichte regenbuitje? Nou, we hopen dat het de laatste is want licht is ie zeker niet en regen is het ook niet. Windvlagen die hagel nogal stevig om onze onbeschermde wangen laten beuken. Plan aangepast. We gaan naar rechts, richting Wouwse Plantage met de wind in de rug. Dat is lekkerder (of minder niet lekker). Via Wouwse Plantage naar Wouw en daarna naar Roosendaal waar we zigzaggend doorheen moesten. Dit vereiste wat bochtentechniek op natte en hobbelige weggetjes en dat betekent dan ook meteen dat je een gaatje moet dichtrijden als het daarmee wat minder is. Niet dat er niet gewacht werd hoor maar toch….het kost wat extra inspanning. Willemstad, here we come. Tot nu toe hadden we voornamelijk de noordenwind tegen gehad en dat bleef zo tot Willemstad. Het tempo was redelijk stevig maar iedereen kon blijven aanklampen. Na Willemstad zouden we terug naar Bergen gaan, met de wind in de rug. Lekker. Maar voor het zover was moesten we nog een paar pittige hagelbuien zien te verwerken. Hoezo lichte buitjes meneer de meteoroloog? Het weer maakt de rit extra zwaar en de eerste geluiden van enig ongenoegen waren te horen. Ook met de wind mee kan het nog best pittig zijn tenslotte dus hebben we terug maar niet voluit gereden. Een extra pauze werd nog geregeld door Joop die mopperde over de bij zijn mooie BMC geleverde banden. De tweede keer lek alweer!. Gezien het stuk rommel dat hij uit zijn buitenband peuterde was waarschijnlijk iedere band lek gegaan maar dat terzijde.
Via Steenbergen naar Bergen op weg naar een paar welverdiende bieren. Lisette had het niet meer zo breed en dacht op het industrieterrein dat een binnenbochtje wat meters zou besparen maar dat liep bijna uit op een head-on collission met een auto. Ff schrikken, ff slippen tijdens de uitwijkmanoeuvre en gelukkig zonder kleerscheuren met een iets hogere (nog hogere) hartslag het laatste stukje rijden. Na ongeveer 85 km zaten we aan de Tripels en de Kwaremonts en omdat we zo hard gewerkt hadden namen we er eentje extra. De goede spirit kwam bij allemaal snel weer terug en we hopen maar op beter weer in de komende weken.
