Ga naar de inhoud

30 April, de wind is onze vriend ritje

Veel wind uit het zuid oosten

Het is zondagochtend 30 April en Kevin voelt zich niet zo lekker, zijn vriendinnetje kruipt lekker tegen hem aan en hij voelt zich nog steeds niet zo lekker. Misschien moeten ze wat langer tegen elkaar aan blijven liggen, dan zal het straks vast wel beter gaan. Zo is het waarschijnlijk gegaan en we hadden de eerste afmelding. “Mannen ik heb lichte verhoging en het lijkt me beter dat ik thuis blijf”, afmelding door Kevin. Rob is lekker aan het werk, teller afmeldingen staat daarmee op 2. Bart is nog herstellende,  Edwin is bezig met een roldeur en Fons fiets lokaal in Roosendaal een Rondje . Kortom na vele afmelding staat het magische viertal weer bij het Strandhuys. Leo, Maickel, Boudewijn en Joop moeten het vandaag gaan doen. Er staat een straffe wind uit het zuid oosten en de eerste keuze is hoe gaan we hiermee om, het lekkerste is natuurlijk om aan het einde van de rit wind mee te hebben. We gooien alle variabelen in onze TomTom Leo en jawel hij weet wel een route.

Kledingkeuze is ook altijd zo’n dingetje, wat doen we aan vandaag. We zitten volop in de lente maar de temperaturen zijn er niet naar. S ’nachts nog steeds kans op lichte vorst, temperatuur in de vroege ochtend slechts 6°c. In de loop van de dag oplopend naar 16°c, tijd voor de korte broek zonder been stukken. Het viertal hebben zonder overleg allemaal dezelfde gedachte en daar staan we dan, keurig El Toro tenue met korte broek. Snel gaan fietsen want het is toch wel koud !

We vertrekken richting Antwerpen en beginnen met een rustig tempo, na even warm fietsen, tandje erbij. Omdat het zo hard waait wordt er snel voor gekozen om op een lint te fietsen en netjes kop over kop te rijden. Wat er vandaag aan de hand was, is me nog steeds niet duidelijk. We rijden zo netjes kop over kop. Rustig wachten tot degene op kop klaar is met afzien en zich terug laat zakken, nummer twee naar voren en vervolgens is hij aan de beurt om het gevecht aan te gaan met de wind. Geen gesprint van achteruit naar voren, netjes even wachten. Op deze manier gaat de snelheid flink omhoog maar we blijven genieten van de omgeving. Leo heeft alles onder controle en we volgens de route verder naar het oosten.

Remmen voor bochten is verloren energie en dit proberen we dan ook zo min mogelijk te doen. We zijn een kilometer of 40 onderweg en Joop begint te twijfelen aan het goed functioneren van zijn fiets. Mannen even stoppen waarna een grondige inspectie volgt op het achterwiel. “Het lijkt wel of hij los zit”, dit was niet het geval en we gaan verder. Een tijdje later komen we erachter wat de problemen zijn, een langzame leegloper. We gaan voor een Max Verstappen bandenwissel en nemen even de tijd om een banaantje te eten. Ondertussen leren we van Boudewijn dat de schil van een banaan binnen een week weg is, waar naar toe weten we nog steeds niet.

We gaan verder en blijven lekker tegen de wind in beuken, bij de stukken wind mee voeren we de snelheid flink op. Voor Maickel gaat het nooit snel genoeg en vraag bij een snelheid van 40km/h of het niet wat harder kan. Joop weet de oplossing, Maickel op kop. Netjes draaien we door en iedereen komt aan zijn trekken. Aan het einde van de rit besluiten we met zijn allen om lekker wat te gaan drinken bij het Strandhuys ondanks dat we dicht in de buurt zijn van Stay Okay. Maickel wil lekker buiten in de zon zitten, hij zit er nog een beetje pips uit  vandaar.

1 voor 1 komen we binnen druppelen bij het Strandhuys, Joop is als eerst maar de rest volgt snel. Michel zit er al samen met zijn Markies fiets vrienden, liters koffie gaan er weer doorheen (bij de Markies). Wij gaan natuurlijk weer aan de hersteldrank met schuimkraag en praten nog even rustig na over deze mooie rit. En wie komt daar aangelopen? Onze penningmeester Bart schuift aan en brengt verslag uit van zijn herstel, hij is bezig met het verwerken van een zware longontsteking . Voor zijn gevoel gaat dit natuurlijk niet snel genoeg maar ja sommige dingen hebben tijd nodig. Bij de tweede ronde doet hij ook mee met de hersteldrank en er komt al wat meer leven in. Daarom sluiten we af met de volgende spreuk,  en fietsvrienden en vriendinnetjes daar moeten jullie het mee doen.

TIS ZOALS HET TIS !

Groetjes en een dikke kus,

Joop