Binnen de groep zijn de meningen over toertochten verdeeld. Sommigen vinden het niks terwijl anderen het wel leuk vinden. Het grote voordeel is dat iedereen weet waar de route naar toe gaat en je dus je eigen tempo kan rijden. Het nadeel is dat je eerst naar de start moet. Sowieso is sinds Covid, de opkomst van de gravelbike en de afnemende toegankelijkheid van de bospaden voor fietsers, het aantal toertochten afgenomen en de Toro’s hadden dit jaar dan ook nog geen toertocht gereden.
Leo vond dat daar maar eens verandering in moest komen en hij stelde voor om de toertocht van 14 in ‘t uur (sponsoractiviteit voor de roparun) te gaan doen. 08.45 bij de rotonde bij MOC verzamelen en dan met z’n allen naar Trapke Op waar de toertocht startte. Leuk idee, gaan we doen. Is weer eens wat anders. Nou wil het geval dat de wereldbeker veldrijden die middag in Hoogerheide werd gereden en dat Joop en Sebas gingen kijken. Dat er dan in de ochtend nog best gemountainbiket (mooi woord) kon worden was voor beide heren geen reden om dat dan ook daadwerkelijk te doen. Kevin meldde zich ook af. Sjel was lopen en Lisette had zaterdag nog 100+ km gefietst en mocht van een welverdiende rust genieten. Bleven over: de oude heren Leo, Rob, Edwin (jaja), Maickel en ikzelf.
Vanaf Leo (want daar stond iedereen) gingen we over het fietspad naar Trapke Op. De keus was 35 km of 45 km. Rob zei direct de 35 te gaan doen, dus dat dachten we dan allemaal maar te gaan doen. Later bleek dat de 45km gewoon een aantal extra lusjes was en dat dus meerdere afstanden tussen 35 en 45 km mogelijk waren. Afijn, op pad, terug langs de Huijbergsebaan maar nu door de blubber en de plassen in het bos. De eerste gaten werden hier geslagen en het zou best even duren voordat we elkaar allemaal weer zagen. Ik zat met Maickel op kop, Leo zat er in het begin af en toe nog bij en achteraan hielden Rob en Edwin elkaar gezelschap.
Mike, Leo en ik hebben de eerste keuzemogelijkheid nog voor de 35 gekozen maar daarna steeds de 45 route gepakt. Het idee was dat we dan nog steeds niet als laatsten binnen zouden komen en dat bleek ook te kloppen.
Bij de pauze bij de Kragge zagen we Leo weer. Hij had even daarvoor Rob en Edwin nog ingehaald maar na even wachten besloten we toch door te rijden. Het extra lusje na de Kragge was de zwarte route. Ook weer eens leuk. Ik kreeg inmiddels moeite om Maickel bij te houden. De beentjes waren wat minder. Maickel zei het zo wel goed te vinden maar ging er even later toch voorbij. Ik deed mijn best om in de buurt te blijven en dat lukte aardig tot ik in een plas van zeker twee meter diep, af moest stappen. Gelukkig was dat vlakbij Trapke Op. Even daarvoor hadden we Rob (die zijn derailleur aan het testen was: het zag er goed uit) en Edwin ingehaald. Zij zouden dus niet al te lang na ons bij Trapke Op aankomen. Mike was er uiteraard eerst en even daarna sloot ik aan. Toen we terug kwamen van het fietsen afspuiten waren Rob en @ er ook. Ze waren even bang dat we al doorgereden waren maar natuurlijk doen we dat niet. Tijd voor een biertje binnen want het is een beetje koud, ondanks het zonnetje. Leo zal zo wel komen.
Binnen eerst een bakje snert en toen een Westmalle Tripel besteld. Lekker hoor. Maar waar is Leo? Leo was er bijna maar hij had besloten het heel slechte, heel natte stuk door het bos over te slaan en over de Huijbergse baan te gaan. Hij snapte zelf ook wel dat dit een grove vorm van fraude was dus heeft hij zichzelf direct gestraft met een extra lus. Vandaar dat hij wat later was. Netjes hoor, Leo. Gelukkig was je wel op tijd voor het bier. Na 2 Tripeltjes togen we weer huiswaarts. De toertocht was wat mij betreft zeer geslaagd.
Op naar volgende week voor de 100+ km tocht van Kevin.
