Ja ja het is weer zover, zaterdag 25 Mei stond het weer te gebeuren. Een evenement waar we het hele jaar naar uit kijken en bijna net zo leuk is als de fiets vakantie. De KOOS MOERENHOUT CLASSIC. De eerste KMC was in 2011, deze editie was de 12de. Voor ons als El Toro Cycling club was het de 10de keer dat we meededen een jubileum dus, en daarom beginnen we eerst met een terugblik;
Nu zien we op de foto’s heel veel plezier maar een echte Toro moet werken voor zijn beloning. En dat hebben we dan ook in al die jaren gedaan, we kiezen altijd voor de afstand van 125km, hierbij komt dan de rit naar Steenbergen en terug ! In 2013 hebben we de afstand van 150km afgelegd in ongeveer 5uur met een snelheid van 29 km/h, afgelopen zaterdag hebben we er 4,5 uur over gedaan met een gemiddelde snelheid van ongeveer 31.5 km/h. Dus eigenlijk zijn we er in al die jaren niet veel mee opgeschoten 🙂 Maar dat mag de pret niet drukken !
De voorspellingen zagen er niet goed uit en we waren allemaal voorbereid op een natte editie. En met allemaal bedoel ik dan; Sjel, Leo, Bou, Joop, Maickel en Lisette. Kevin had zich ook ingeschreven maar had het zo bont gemaakt tijdens de bonte avond dan hij even moest bijkomen. De deelnemer voor het Eurovisie zangfestival van volgens jaar is reeds bekend en komt uit Bergen op Zoom. Toch schoot er bij Leo nog even de twijfel in, het had heel de nacht geregend en hij wilde niet nat aan de start staan. Met een half uurtje later starten wisten we hem over te halen en zo was het om 9uur verzamelen aan de Kaai 63.
De meeste van ons toch nog met een regenjasje aan voor de rit naar Steenbergen, we hadden tot 10uur de tijd om te starten. Eenmaal aangekomen bij start viel ons op dat het beduidend rustiger was dan andere jaren. Het voordeel was dat we snel voorzien waren van een polsbandje en dus konde starten, maar eerst een bakje koffie. Maar iedereen weet van koffie moet je poepen en zo waren we Sjel even kwijt of was het toch de spanning. Sjel is altijd zo blij met de KMC want hij heeft namelijk een speciale band met Koos, waardoor weten wij niet precies. Tijdens de openingspeach van Koos zijn we toch maar van start gegaan !
En we zijn los, alle regenjasjes zijn uit want nu begint het spel met de elementen. Wind, regen, kinderkoppen, langzame groepen, overstekend wild, wel of geen kopwerk, noem maar op. Over kopwerk gesproken, de afdeling social care (Maickel) heeft tijdens de KMC medegedeeld dat een beurt op kop korter dan 5 minuten niet telt. Nou daar ben ik weer mooi klaar mee, ik was nog zo mijn best aan het doen. We draaien lekker door en de gang zit er goed in, elk groepje wat we inhalen blijft aan ons wiel plakken. Leo liet zich nog terug zakken ; “Wel koopwerk doen eeej”, riep hij maar tevergeefs niemand kwam naar voren. Het was aan de Toro’s ! En zo kwamen we bij de eerste stop aan met een hele grote groep.
Eerst even wat eten en drinken en Sjel moest weer poepen, toch die spanning. Alles was weer zeer goed verzorgd en je mocht zoveel pakken als je wilde. Ook deze KMC was weer top geregeld ! Koos kwam aan bij de eerste stop dus het was voor ons weer tijd om te vertrekken. Sjel gaf zijn maat nog even een hand en dat luchtte op. De druk was van de ketel dus de gaskraan kon nu vol open.
De Sjellinator is back ! Oktober 2022 kwam ons Sjelleke ten val en brak daarbij zijn sleutel been, ff herstellen en door dacht hij. Maar als je wat ouder bent heeft het allemaal wat meer tijd nodig, maar niet bij onze Sjel, dacht hij. En toen kwam het een na het ander, en tot overmaat van ramp sprongen er ook paar spieren los en scheurde ze, het hield niet op. Wel kunnen hardlopen, niet kunnen hardlopen, dan maar zwemen. Vooral de punch bleef uit, hij was een koets met een paard minder. Dat waren de woorden van Sjel, maar tijdens deze KMC kwam er een licht straal door de wolken en die scheen op onze Sjellinator. Hij is BACK ! Ons Lisette had het een beetje zwaar, het tempo was net te hoog maar Sjel liet het niet gebeuren. Hij sleurde ze overal mee naartoe ! Bij elke heuvel dan wel brug pakte hij ze stevig vast en begon te duwen, die grote mannen hand op dat kleine rugje van Lisette, een spektakel was het. En zo kwamen we aan bij de tweede stop.
FF een korte stop want na deOesterdam komt er nog 1, zo gezegd zo gedaan. Sjel hoefde deze keer niet te poepen ! De zon begon steeds meer te schijnen en het moraal was goed. De oesterdam uit of thuis maakt niet uit hij is altijd lastig. Gelukkig hadden we de wind een beetje schuin van achter en konden we het tempo goed vol houden. Lisette begon wel iets meer te piepen en kraken maar ze kan duiken als geen ander dus dit komt vast goed. Oesterdam voltooid en op naar de Bathse Brug, altijd lekker zeker met wind mee. Snelheid toch maar iets omhoog, Lisette iets meer kraken en Sjel gelijk duwen. Erop en erover, en snelheid vasthouden, laat me maar even waren de woorden van Lisette. Inmiddels hartslag 220 en nog steeds in duik modes met Sjel erachter met het schuim op de mond, duwen duwen duwen ….. Deze tekst is misschien iets of wat overdreven maar het gaat om de emotie !
We zijn een geoliede machine, Leo en Bou doen het meeste kopwerk. Maickel en Joop doen net alsof (geintje Maick). Minder dan 5 minuten is immers geen kopwerk. We rijden richting stop 3 net na Non Plus Ultra, de laatste tussenstop van de dag. Weldra moeten we afscheid nemen van Maickel want hij had nog een afspraak en kon niet mee naar Steenbergen. Het was tijd voor een groephug, afdeling social care begreep niet helemaal waarom maar deed wel mee. Even een kleine groepsknuffel en tijd voor een kleine reset , we gaan iets rustiger fietsen. De laatste kilometers gingen vanzelf, samen kwamen we over de finish in Steenbergen. We zijn allemaal blij dat we er zijn, moe maar voldaan !
Zoals Koos het zo mooi verwoorde tijdens een interview, de KMC is ook de 3de helft. Maar eerst een lekker broodje hamburger en een Kwaremontje. We moeten allemaal even bijkomen, we doen nog een rondje, broodje hamburger en een Kwaremontje. De jaarlijkse loterij gaat beginnen en dit jaar hebben we meer kans, minder deelnemers is meer kans. Jammer dan, we vallen niet in de prijzen, dan nog maar een Kwaremontje. Eindelijk breekt de zon echt goed door en de DJ gaat helemaal los, of is het een bandje ? De muziek is precies hetzelfde als vorig jaar, wel handig want dan weten we de tekst beter. Zelfs Bou zingt alles mee, tijd voor een Kwaremontje.
Sjel is kwijt ? Het moet niet gekker worden ineens is hij weg, zou hij zitten te poepen. Dat lange lijf steekt toch boven alles uit, in geen velde of wegen is hij te bekennen. Normaal gesproken staat hij altijd op de markt te dansen maar zelfs daar is hij niet. En ja hoor, daar komt hij aanlopen, zwaaiend met een paar gele sokken. Hij was even naar de Hema gegaan voor een paar droge sokken, dit moet geviert worden, tijd voor een Kwaremontje ! De stemming zit er lekker in we missen alleen nog 2 dingen, de volkszanger en de meiden met ballen ?
Laten we beginnen met de volkszanger, we gaan dit even navragen bij de DJ. Jammer genoeg krijgen we slecht nieuws te horen, hij komt niet dit jaar. Koos wat is dit nu ? Dan de meiden met ballen, ik zal eerst even uitleggen wie dat zijn. Vorig jaar hebben we tijdens de KMC een fietsclub uit Waalwijk leren kennen die alleen maar uit vrouwen bestaat. Tijdens de start hadden we gezien dat ze ook dit jaar weer meedoen. Maar ze waren nog niet terug en bijna iedereen was al binnen. 3 lekke banden dat was de reden voor de vertraging maar met de hulp van een Belg hebben ze het gefixt. Iedereen is nu bijna binnen, de schoenen kunnen uit en dansen maar !
Eerst even een praatje maken met de meide met ballen, ik denk namelijk dat we vorig jaar een goede indruk hebben achter gelaten. De meiden komen allemaal met dezelfde vraag, is die wat jongere Toro er niet bij ? Die ene hele leuke ? Wie bedoelen ze nou, onze Kas ? Ja die, die was echt leuk ! Nou Kas bij deze, ik zou als ik jou was volgend jaar de KMC fietsen.
De 3de helft was weer zeer gezellig, de Sjellinator ging helemaal los, als zijn sokken het maar vol houden. De markt stond helmaal vol met hier en daar een Toro shirt ! Alle klassiekers kwamen weer voorbij, Normaal, Meat loof en natuurlijk “sex met die kale”. Voor Bou Lisette en Leo was het tijd om naar huis te gaan, voor Sjel en Joop ook maar die bleven nog even. Maar niet veel later gingen ook zij naar huis en daarmee kwam KMC 2024 ten einde. Iedereen weer veilig thuis en een ervaring rijker.
XXX
Joop
