Vanwege het samenvallen van Vaderdag en onze wekelijkse zondagsrit werd op initiatief van Joop unaniem besloten dit maal een uurtje eerder van start te gaan opdat iedereen in middag wat meer tijd zou hebben om Vaderdag te vieren of sommige een uurtje extra biertijd konden inruimen. Nu zou dat uur eerder vertrekken bij eenieder toch bekend moeten zijn echter Maickel was op de zaterdag met zijn jongste dochter van 11 jaar en hond Floor een rondje Kreekraksluizen gaan lopen, een tocht van zo’n 25 km dus al gauw 6 uurtjes wandelen bij elkaar. Geheel voldaan s’ avonds in de bank al vechtend tegen de slaap toch maar besloten het bed op te zoeken want het zou morgen per slot van rekening vroeg dag worden. Nadat de wekker gegaan was en hij op het gemakje zijn gebruikelijke voorbereiding voor de rit aan het afwerken was kreeg hij rond 08:00h van zijn vrouw te horen, moest jij niet al op de fiets zitten?. Paniek, hij dacht wekker verkeerd gezet, dit wordt alleen fietsen, ik ga onze CEO bellen wellicht dat er nog iets te redden valt. Na Joop gebeld te hebben bood deze gelijk aan met de Torro’s naar mijn huis te komen zodat hij alsnog mee kon fietsen, bij deze nogmaals dank voor jullie flexibiliteit zie dat bij andere TC’s nog niet zo snel gebeuren.
Dit maal voor verandering aan de Wouwsestraatweg verschenen Leo, Joop, Kevin, Sebas, Lisette, Boudewijn, gastrijders Cas, Hein en schoonvader John en als laatste Maickel. Nu kon de zorgvuldig in elkaar gezette rit door Leo dan toch eindelijk van start gaan. Ware het niet dat er toch een lusje gemaakt werd over kaai om onze eer te betuigen aan waar zich tegenwoordig de nieuwe tempel van onze CEO zich bevindt waar hij al een aantal jaren samen met zijn partner met bloed, zweet en tranen aan het werk is om hier een waar paleis van de maken.
Het eerste gedeelte van onze rit bestond uit een rondje Kreekraksluizen waarbij Bou alweer snel op kop zat om Torro’s langs het Schelde-Rijnkanaal te loodsen, voor een aantal mooi de gelegenheid om even wat bij te kletsen voor de ander om nog even even wakker te worden en te ontbijten zullen we maar zeggen. Na het eerste gedeelte van de rit relatief rustig afgewerkt te hebben kwamen aan bij onze eerste beproeving het klimmetje bij de Vossenweg waarbij de eerste sprintjes getrokken werden en er plots een dikke aerofiets voorbij komt suizen en je je in eerste instantie afvraagt is het vogel, een vliegtuig, een straaljager nee het is superrrrr Sebas.
Nadat de eerste scheurtjes in het peloton een feit waren even hergroeperen en om in ons gebruikelijke tempo wat vlakke weg af te werken om via de Wouwse Plantage, Huijbergen, Ossendrecht af te koersen op onze volgende attractie de rijzende weg maar dan andersom. Vlak voor de klim voelde Joop overigens voor de tweede maal dat er speling op zijn zadel zat dus werd er gestopt, nadat dit verholpen te hebben was eigenlijk eenieder dusdanig afgeleid dat Joop zijn kans schoon zag om met gepaste voorsprong aan de klim te beginnen, waar hebben we dit meer gezien. De rest dus vol in de achtervolging maar halverwege de klim kwam er weer een lancering waar Elon Musk jaloers op zijn in de vorm van onze Sebas gewapend met zijn nieuwe fiets.
Na even weer wat tijd gehad te hebben om bij te komen op de lange rechte stukken in de polder kwam de Oesterdam in zicht, eenmaal de dam opgedraaid was er een heerlijk windje mee in de rug met Joop en Bou op kop echter bij de eerste beste knik kregen we de wind vol van opzij en vond Joop als een echte CEO dat het werd om de zaken te delegeren. Kevin besloot derhalve de kop over te nemen en een waaier op te zetten waarbij Maickel comfortabel in het tweede wiel zat en Lisette nog net steady in het derde wiel kon. Door de vele tegenliggers moest er steeds uitgeweken worden door Kevin en werd het gros telkens op de kant gezet derhalve werd er nog een tweede waaier opgezet door Sebas voor de achtervolging. Dat Kevin in de bloei van zijn wielercarrière zit is duidelijk hij heeft ons de gehele oesterdam uit de wind weten te houden, dat Lisette in Maickels wiel zat daar kwam hij overigens pas bij de sluis achter. Lisette heeft het wielkleven tot ware kunst verheven je ziet ze niet maar je voelt dat er wat zit dus hou je onbewust ruimte en vervolgens gaat ze er met de ene na de andere KOM vandoor vanuit die stealth modus. Voor de niet militairen onder ons hierbij de definitie van stealth Stealth (Engels: geheim, verborgen) is een verzamelnaam voor een reeks van maatregelen die als doel hebben een racefiets minder makkelijk detecteerbaar te maken. De bekendste hiervan is het minimaliseren van de rijwind, maar ook technieken voor het voorkomen van visuele detectie zoals in iemands schaduw verdwijnen vallen onder de noemer stealth. Afgelopen zondag was het weer raak getuige het strava segment ‘Sprint Westkerkseweg’ waar ze zesde allertijden staat bij de heren, sowieso alle heren van de club achter zich latend, we waren er allemaal bij en niemand heeft iets gemerkt!.
Na hergroepering en afscheid van Leo zijn we na de oesterdam gelijk buitendijks gaan rijden waarbij Bou en Maickel met behoorlijk wat wind op kop reden totdat Bou besloot dat het even genoeg was en ja onze Lisette plots vanuit haar stealth modus op kop zat vol in de wind. Maickel had zoiets van en nu gaan we geschiedenis schrijven, samen met Lisette de club op sleeptouw. Vo in de wind, dus even klein tandje eraf om al dat moois niet in de kiem de smoren, en dan weer gas erop en gaan. Hein onze gastrijder was zich onbewust van deze unieke situatie en had na een aantal minuten echter zoiets van het gaat mij iets te langzaam en nam vol overgave de kop over en daarmee was het mooie moment weg, jammer!
Vervolgens fietsten we via de polders van het eiland Tholen richting de brug waarbij Cas begon te kraken en er even tempo aangepast moest worden wat eigenlijk stiekem de meeste ons helemaal niet erg vonden daar het beste er wel vanaf was. Langzaam maar zeker begon onze rit op zijn einde te lopen en werden er rondom Halsteren nog wat kleine klimmetjes bedwongen om zo onze weg naar het terras te vervolgen. Eenmaal de boulevard op draaiend liep stond er een mijnheer in de bocht die uit schrik nog even overstak zich niet realiserende dat ie nog een hondje los had lopen dat achter hem aan kwam met Maickel op kop ging dit maar weer net goed afgaande op de reacties van achtervolgers.
Bij het Strandhuys aangekomen was Maickel deze keer van plan de hele rekening te betalen, op deze manier kon hij het schrijven van het verslag afkopen en een beetje goedmaken dat hij zichzelf verslapen had. Echter zou dit al de 3 keer worden dat hij er onderuit komt en dat ging volgens Lisette deze keer niet gebeuren. Er werd een deal gesloten en zo was Maickel toch de klos. Tevens gooide Bou roet in het eten hij gaf zowaar een dubbel rondje vanwege zijn promotie, weg was de kans tot afkopen, desalniettemin nogmaals gefeliciteerd Bou.
Rest mij nog Leo die helaas vanwege andere verplichtingen niet bij de afsluiting kon zijn te bedanken voor het maken van de route waar werkelijk weer van alles in zat en toch weer net wat anders dan normaal was.
de Groeten
Maickel
