Ga naar de inhoud

Koos Moerenhout Classic 2018

Deze rit is altijd een hoogtepunt in ons fietsseizoen, de combinatie van gezelligheid na het fietsen met een mooie sportieve prestatie is waar we altijd naar opzoek zijn. We doen dit jaar voor de 6de keer mee en we zijn er helemaal klaar voor. In totaal zijn we met 6 man, waarvan 1 gast rijder. Ook Siebe gaat dit jaar weer mee! We hebben dit jaar nog niet met Siebe gefietst dus de vraag is hoe staat hij ervoor. We vertrekken om 8 uur bij het Strandhuys en hebben in Steenbergen met Michel afgesproken. Aanwezig zijn; Leo, Boudewijn, Joop, Siebe, Kevin en Michel.

Demo stijldansen met Leo

De weersvoorspellingen zijn helemaal goed, niet te warm alleen een beetje veel wind vanuit het zuidwesten. Bij de start is het bewolkt maar in de loop van de dag zou de zon steeds vaker doorbreken. Alle voorspellingen zijn uitgekomen vooral de wind was zeer aanwezig. Als je de verslagen van de voorgaande jaren terug leest dan komt het heel vaak op hetzelfde neer. We spreken van tevoren af rustig aan te fietsen maar hier komt meestal niets van terecht. Nu hebben we deze keer niets afgesproken het is dus aan de groep wat er gaat gebeuren.

We drinken nog een bakje koffie voor de start en Michel is weer zenuwachtig. Hij moet ineens heel erg poepen, zelf een bordje vrouwen wc weerhoudt hem niet om eens uitgebreid te gaan zitten. Met een brede glimlach staat hij een paar minuten later weer bij de groep, “zo dat lucht op”; aldus Michel. We gaan van start en rijden rustig Steenbergen uit, even hergroeperen en dan bij de rotonde linksaf. Het gedeelte naar de eerste stop zal voornamelijk wind mee zijn alleen het laatste stukje schuin op kop. We starten met Joop en Bou op de eerste rij en rijden met een rustig gangetje van +/- 35 km/h Steenbergen uit. Vervolgens nemen Leo en Kevin het over, de snelheid schiet gelijk 4km omhoog en de trend voor de rest van de dag is gezet. Maximaal gas erop, en lekker kop over kop doordraaien.

We zaten nog met de vraag hoe staat Siebe ervoor, kan hij het tempo wel volgen. Nou, het was eerder andersom, wat een conditie heeft die man. Het zou een hele goeie El Toro zijn, hoe meer wind op kop hoe harder hij gaat fietsen. We moesten hem zelfs een beetje afremmen anders waren er slachtoffers gevallen. Ook zijn bier inname na het fietsen sluit precies aan bij de El Toro cycling club.

De eerste stop, was weer perfect geregeld door Koos en zijn vrijwilligers. Alleen de nut van de stempelkaart is ons niet geheel duidelijk, afgelopen edities waren er nog stempel meisje, dit jaar was het gele polsbandje voldoende. Aan hersteldrank en eten geen gebrek, en een 2de ronde was geen enkel probleem. Michel was nog steeds een beetje zenuwachtig en moest weer poepen. Wat krijgt hij toch te eten bij Ingrid, zijn darmen werken in ieder geval goed.

We vervolgens onze rit en moeten nu richting het zuiden naar stop 2 vlak voor de Oesterdam. Dit betekend wel dat we nu de komende tijd de wind alleen maar op kop hebben. Maar ook dit is geen probleem, afgelopen jaren waren het dan vaak dezelfde personen die het kopwerk deden maar dit jaar werkte iedereen mooi mee. We waren dan ook net terug van trainingskamp in Italië, iedereen had een super conditie en dat was duidelijk te merken.
3 keer stoppen tijdens een ritje van 120km is wel een beetje veel, tijdens het fietsen besloten we dan ook om deze post over te slaan. Naarmate we dichter en dichter bij post 2 kwamen werd duidelijk dat niet iedereen achter deze beslissing stond, Kevin wilde toch wel heel graag stoppen. Joop wilde toch wel heel graag doorfietsen, uiteindelijk schikte we allemaal naar Kevin en werd er in de remmen geknepen.

Na stop 2 gaan we over de Oesterdam, altijd leuk, en dan linksaf naar stop 3. De vermoeidheid begint langzaam toe te nemen dus zijn we blij met de verandering in richting. We fietsen nu naar het noorden en de wind is recht op het hol. Omdat het wind mee is schroeven we de snelheid nog meer op. Aangekomen bij stop 3 is het heel druk en we besluiten om deze keer toch door te fietsen. We pakken de kinderkoppen afdaling en beginnen aan het laatste stukje.

Aangekomen in Steenbergen klokken we een gemiddelde snelheid van 33.5 km/h, we hebben allemaal heel goed gewerkt en het is tijd voor de afterparty. We gooien er snel een soepje in waarna we het eerste rondje Kwaremont bestellen. De sfeer in Steenbergen is super en we zitten lekker in het zonnetje op het terras. We genieten van de Jazzmuziek en hopen dat dit jaar de volkszanger ook weer van de partij is. We leggen wat nieuwe contacten, netwerken is altijd goed en maken een praatje met Koos. Het is wel jammer dat we Leontien niet hebben gezien, ze was er wel maar waar weet niemand.

Michel moet nog naar een feestje en besluit rond een uur of 3 te vertrekken, de rest gaat nog even verder.  Inmiddels is de volkszanger gearriveerd en Leo besluit om nog demo stijldansen te geven aan het publiek op de markt. Wanneer het aantal consumpties niet meer op 1 hand te tellen zijn, wel op 2, besluiten we om nog wat te gaan eten bij het Strandhuys. Koos komt ons allemaal persoonlijk een handje geven bij ons vertrek en vind het toch wel heel jammer dat we weggaan. Maar goed is goed en we vertrekken naar het Strandhuys.

We koppen er nog even een strandhuys XXL burger in en blussen dit af met een chocomel of een ander nog alcoholische drank. Behalve Bou natuurlijk, dat is pas een echte man, hij gaat weer voor de Kwaremont. Dit jaar was weer fantastisch, super gezellig, geen valpartijen of lekke banden en veel tevreden gezichten. Vooral de reactie van Siebe was super, hij had een paar weken ervoor met de Markies gefietst en dat vond hij maar saai, met de Toro’s was het stukken beter. Deze Editie zijn we door niemand ingehaald en alle aan sluiters moesten lossen, we hebben goed gewerkt. Volgend jaar dan toch maar de 190km ?

Mannen bedankt, op de plaats rust.

Joop

#KMC2018