Ga naar de inhoud

17 September, rondje Tholen

Na een kletsnatte week was het zowaar droog deze morgen, een mooie dag om met de Toro’s weer een ronde te gaan rijden. Om negen uur verschenen onze gebruinde CEO Rob, Boudewijn en Leo aan de start. Maar ook Joop Edwin en Bart waren van de partij terwijl ze de alcohol nog in het lijf hadden van de avond ervoor.

Met een gevoelstemperatuur van ca 6 graden, was het best frisjes, dus de been- en armstukken waren weer goed vertegenwoordigd. Niet bij Rob, die had zich de afgelopen week uit de naad gefietst in de Verdon en daar, behalve een topconditie, ook een lekker kleurtje opgedaan. Dat moet je natuurlijk wel even showen.

Een rondje Tholen via de Oesterdam stond op het programma, met de klok mee deze keer.

Dus op het gemakje reden we de wijk uit, via de Vossenweg langs de Duintjes en langs de oude Zeeuwse weg richting de brug over het Schelde-Rijnkanaal. En ondanks het tempo was er volop tijd om bij te kletsen. Op de Oesterdam ging het tempo nog wat omhoog, een klein beetje rugwind hielp ons om met een gemiddelde boven de 36 km/uur te krijgen over de gehele Oesterdam. Daar hoeven we tegenwoordig ons best niet eens meer voor te doen.

Buitendijks ging het toen richting Gorishoek en de Zeester en vervolgens richting Sint Annaland. Ondertussen was de zon al lekker gaan schijnen en werd het prachtig mooi weer.

We kwamen nog wel wat loslopende duikers en zeeuwen tegen op de diek, je zou toch mogen verwachten dat die netjes in de kerk zouden zitten. Tijden veranderen zelfs in het Zeeuwse..

In Stavenisse was er nog een even een moment van stilte om een bij te gedenken die hier tijdens een eerdere ronde het loodje had gelegd. Een monument zoals dat van Tom Simpson zou hier niet misstaan. Na de plechtigheden kreeg Bart nog even een korte fietsreparatiecursus. De balhoofd afstellen werd deze ochtend behandeld.

De brug naar Nieuw Vossemeer was een momentje om even wat haantjes gedrag te laten zien. Met uitzondering van Bart en Edwin werd door de Toro’s de snelheid opgevoerd.

Boudewijn wist de klim te winnen maar op het laatst schoot nog een onbekende renner voorbij. Die bleek achteraf pas 35 jaar te zijn en dagelijks om zes uur ‘s ochtends op de fiets te zitten om een ronde van 2 uur te rijden. Geen schande om die voorbij te laten rijden dus.

Het bleek wel dat de brug om Tholen te verlaten voor Edwin wel een omslag was in de rit. Waar hij tot die tijd telkens prima kon aanhaken en voorin te vinden was werd hij nu steeds stiller, liet het koppie wat hangen en viel zelfs af en toe wat terug.

Maar de Toro Cycling club staat bekend om zijn motto; We leave no man behind! Hij werd opgebeurd en uit de wind gehouden en geheel op eigen kracht kon hij uiteindelijk de ereronde over de Grote Markt rijden.

En na 82 kilometers met een gemiddelde van 31,3 km/u was het weer goed toeven op het terras van ‘t Strandhuys. De Kwaremontjes smaakten prima aan de Markiezen Tafel.

Bart !