Ga naar de inhoud

19 maart 23, 10 x ETCC op de weg

Vorige week was de start van het wegseizoen met een gezellige afsluiting bij Joop en eindelijk het verlossende woord over de bestemming van de komende fietsvakantie. Col de la Madeleine, here we come ! Maar eerst moeten we allemaal proberen in conditie te komen voor 20 en 25 km klimmen en ongeveer (2x) 1500 hoogtemeters. En dat is alleen nog maar dag 3.

Kilometers maken dus. Vorige week 65-70 km en over twee weken 160 km bij de Flandrien Ride, Epic route. Mooi snelle opbouw! Bijna iedereen is er vandaag. Alleen Tom heeft zich afgemeld en ook Rob is er niet maar hij heeft een goed excuus. Gisteravond gaf hij zijn verjaardagsfeestje en dat is meestal aanleiding tot overslaan van de zondagrit erna. Nou had Rob misschien best mee kunnen gaan. Er waren tenslotte diverse Toros aanwezig die ook gewoon aan de start stonden. Rob had echter ook twee van zijn meest trouwe Wormer Fietsvrienden uitgenodigd en die namen het er goed van. Heel gezellig en heel luidruchtig. Ik kan me voorstellen dat Rob er de halve nacht mee bezig is geweest. Zijn `mogge` kwam tenminste pas na 11:00 uur.

Leo, Joop, Maickel, Edwin, Kevin, Lisette, Sebas, Kas, Sjel en ik stonden om 9 uur bij het Strandhuys. Wat gaan we doen? Leo moest nog naar Eindhoven dus geen al te lange rit vandaag, 80 km of zo. Rondje Hansweert zou kunnen maar dat hebben Kevin en Sebas gisteren al gedaan dus we gaan iets anders doen. Een rondje counter clockwise naar Zandvliet, Putte, Kalmthoutse heide, Nispen, Wouwse Plantage, de Velorit finale en dan met een lusje via Halsteren terug naar het Strandhuys. De jeugd op kop, Kevin en Sebas, zoals het hoort. Het moet gezegd worden. Ik merk niets meer van de gevolgen van vastenavond bij de heren. Heel gemakkelijk direct een hoog tempo. Niet iedereen kan even eenvoudig mee maar het gaat goed. Het blijft eigenlijk ook best goed gaan. Af en toe even wachten maar dat mag de pret niet drukken. Kopwerk word soms even overgenomen maar beide genoemde heren hebben het leeuwendeel voor hun rekening genomen. Zo ook bij de Velorit Finale. Ik kwam samen met Sebas op kop en vond het direct lekkerder achter Sebas dan ernaast of ervoor. Het stuk naast de snelweg ging het boven de 40 km/u en ik kreeg een `neem over` signaal. Vol goede moed hield ik het tempo hoog maar dat duurde niet lang. Ik moest gas terug nemen en zag Kevin eroverheen denderen met Sebas erachteraan. 36-37 was mijn max maar ik kon nog wel zien dat verder naar voren Sebas zijn sprintspieren gebruikte om uit het wiel van Kevin te springen en als eerste de lijn te passeren. Achter me had Joop een gat laten vallen waardoor de rest ineens een kansloze missie had. Ja, het is wel lekker schuilen achter grote Joop maar het heeft zo zijn risico’s. Tegenover het viaduct hergroeperen en weer verder. Oh nee, even wachten, de laatsten mogen, nee moeten, ook even op adem komen. Ok, we kunnen. Het viaduct over, lusje nog en terug naar het Strandhuys. Even een groepsfoto maken want Leo moet weg. Binnen konden we met moeite een plekje vinden. Best een grote groep, die Markies. Ze zouden alleen wel wat langer moeten fietsen.

Plekje gevonden en de eerste Tripels, Dubbels, Kwaremonts waren ingeschonken. Top! Lekker! Proost! Ineens staat Ed op met de mededeling dat hij een mededeling heeft. Wat is er? Is Laura zwanger? Nee hoor, Ed heeft in zijn jeugdig enthousiasme besloten dat het tijd is voor een carrièreswitch. Hij gaat iets anders doen. Wat dan? Nou, lesgeven, maar wel op een bijzondere school. De Mythylschool in Roosendaal, een school voor kinderen met een beperking. Ik denk dat Edje dat uitstekend kan. Als het mijn kind zou betreffen zou ik blij zijn met zo’n leraar. Dit heuglijk feit moet worden gemarkeerd dus Ed heeft ook besloten een nieuwe racefiets aan te schaffen en hij heeft zijn oog laten vallen op een heuse Kush. Nooit van gehoord maar het plaatje ziet er goed uit. Later werd in ons ETCC Café al wel meteen geopperd om toch maar voor een bekender merk te gaan maar Edje zou Edje niet zijn als hij zich conformeert aan de heersende opvattingen. We gaan het dus meemaken. In ieder geval is een nieuwe fiets geen overbodige luxe. Na het derde bier was het genoeg voor die dag. Ajax-Feyenoord begint om half drie en we moeten ook nog kijken hoe Max zich van de 15e startplek naar voren werkt. Alles ging goed. Max werd tweede, Feyenoord heeft overtuigend en verdiend gewonnen en aangezien Matthieu ook Milaan-San Remo al op fantastische wijze wist te winnen is het sportweekend erg geslaagd te noemen, dit inclusief onze eigen prestaties!