Ga naar de inhoud

Zondag 12 Februari MTB ritje praat tempo

Het is zondagochtend vroeg, Bergen op Zoom ontwaakt na weer een avondje vastenavend vieren.  We zitten in het 2de weekend en nu al begint het gefeest zijn tol te eisen.  Er zijn een aantal El Toro fietsers niet zo fris en fruitig meer, er zijn er zelfs een aantal die zich voor de gehele carnavals periode hebben afgemeld. Gelukkig zijn er ook een aantal die gewoon doorgaan en de Maickel techniek toepassen. Even voor alle duidelijkheid, dit betekent hoe meer je de avond ervoor hebt gedronken hoe harder je de volgende dag moet fietsen !

Aanwezig zijn vandaag Rob, Maickel, Boudewijn, Leo, Joop en Constant. Jawel onze Stan gaat ook weer mee, hij is daarom gelijk tot rit-kapitein gebombardeerd.  Dit gaat weer veel draaien en keren worden en vooral de cupkes niet vergeten. Alle fietsen zijn weer tip top in orde, het gaat een mooie ritje worden.

Zoals gewoonlijk verzamelen we om 9 uur bij Fireplace en iedereen is mooi op tijd. We vertrekken richting de Kraaienberg met Constant voorop en daarachter onze CEO Rob. Hij heeft net 2 weken rust achter de rug en is er helemaal klaar voor. Zijn doel voor vandaag,  fietsen in een rustig praat tempo. Wat voor de 1 heel goed werkt is voor de ander wat minder. Rob kan als de beste fietsen en praten tegelijk, echter onze Constant kan dat niet. Hij kan maar 1 ding tegelijk, het is praten of fietsen. Als je dit weet kun je hier handig gebruik van maken. Ligt het tempo te hoog dan moet je gewoon met Constant gaan kletsen hij gaat dan  vanzelf langzamer fietsen!

We hebben een week achter de rug met zeer lage temperaturen, zelfs sneeuw is er gevallen. Inmiddels steken we bij Mattenbrug de weg over en duiken het volgende bos in. Door deze koude periode is de ondergrond lekker hard met hier en daar een modderplas. Op zich hele lekkere fiets condities . Afgelopen weken ben ik (Joop) een paar keer flink onderuit gegaan en mijn doel voor vandaag is dan ook, niet vallen. Dit brengt ons bij het hoogtepunt van de dag !

De exacte locatie is niet meer bekend maar het zal ergens in de buurt van Huijbergen geweest zijn.  We rijden netjes achter elkaar en hebben er een lekker gangetje in. We knallen een heuvel op en zetten vervolgens zonder enige angst de afdaling. Lekker de fiets laten lopen en vooral niet remmen !  Onze Boudewijn kan afdalen als de beste maar vandaag is niet zijn dag. Zijn voorwiel schiet rechts naast het pad, er volgt een kleine correctie, wiel links naast het pad en slaat om. Als een vliegende kanonskogel schiet onze Bou door de lucht en is aan het nadenken over de landing. Het eindigt in een mooie koprol en gelukkig heeft hij niets geraakt en is de fiets nog tip top in orde.

Na een korte stop gaan we verder en volgen onze rit-kapitein. We kunnen merken dat hij al een tijdje niet in het bos is geweest en rijden vervolgens vaak 2 keer dezelfde weg, een extra lusje is nooit erg. Op een gegeven moment rijden we een doodlopend pad in, omdraaien is een NO NO dus we fietsen gewoon door. Is er geen pad dan maken we een pad, El Toro Style! We komen uit bij een weiland en vinden een geheime door gang, jammer genoeg ook doodlopend. We klimmen over een hek en zijn weer op de fiets route, wat een avontuur. Inmiddels zijn we een uurtje of 3 aan het fietsen en de kilometertjes gaan tellen, althans voor sommige van ons.

We zitten nu dus ook al 3 uur naar onze CEO te luisteren, het is net het grote Rob luisterboek. Hij gaat maar door, 300 woorden per minute. En dan ook nog tijd hebben om af en toe een sprintje te trekken. Misschien moeten we hem een keer uitleggen dat je ook een praat tempo kunt fietsen zonder te praten. Ach laat maar,  da’s d’n aard van ’t beesje!

We fietsen vrolijk verder en het tempo gaat iets omhoog. En zoals elke week, ik trek het niet meer, de koek is op. Boudewijn heeft vandaag als een soort achter rijder gefungeerd en wacht netje totdat iedereen weer voorbij is. Onze Stan is ook ver leeg en gooit er nog snel een gelletje in, fietsen is toch wat anders dan hardlopen. We besluiten bij de Stayokay wat te gaan drinken dit omdat Maickel weer zin heeft een Quadrupel en Leo vroeg thuis moet zijn.

Quadrupel, met ongeveer 10% alcohol is de Quadrupel het zwaarste bier onder de trappisten. Deze bieren bevatten nog meer ingrediënten dan Tripels. De smaak is complex, en vaak vrij bitter. Alle Trappistenbieren zijn van hoge gisting en op de fles gerijpt. In de fles blijft daardoor regelmatig een depot achter, maar dit kan gedronken worden.

Het was weer een heerlijk ritje met een gezellig einde. Je merkt ook dat velen binnen de fietsclub nu al bezig zijn met de fietsvakantie. De messen worden geslepen ….

Mannen bedankt en tot komende Zondag bij weer een MTB ritje en ’s middag Donneteursbal Dweilband Agge Tis Wist https://www.facebook.com/events/605914776269257/

Joop